splijten

{{splijten}}{{/term}}

I 〈overgankelijk werkwoord〉

1 [klieven] fendre

2 [m.b.t. atomen] fissionner

♦voorbeelden:

1   dat hout laat zich gemakkelijk splijten • ce bois se fend facilement

     iets in tweeën splijten • fendre qc. en deux

II 〈onovergankelijk werkwoord〉

1 [een scheur krijgen] se fendre

♦voorbeelden:

1   een gespleten tong • une langue bifide

Deens-Russisch woordenboek. 2015.